Depresja u dzieci i młodzieży – jak ją rozpoznać?

Depresja u dzieci i młodzieży – jak ją rozpoznać?
4.9
(65)

Ostatnio pisałyśmy artykuł na temat zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży. Dzisiejszy wpis będzie jakby kontynuacją tej myśli. Skutkiem nieleczonych zaburzeń psychicznych może być depresja. I to właśnie na niej skupimy teraz uwagę. Depresja jest chorobą cywilizacyjną, która bardzo szybko postępuje i dopada coraz młodsze dzieci. Często kojarzy nam się jako niechęć do życia, smutek, brak motywacji do działania, bierność w podejmowaniu decyzji dotyczących naszego losu. To wszystko zdarza nam się dorosłym, ale również niestety coraz częściej i naszym najmłodszym. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne. Brak akceptacji przez rówieśników, problemy w nauce, zaburzenia psychiczne, utrata bliskiej osoby, zbytnia wrażliwość dziecka to wszystko może być początkiem depresji. Objawy depresji u dzieci i młodzieży są zbliżone do objawów u człowieka dorosłego, choć czasem mogą przebywać w nieco innej formie. Takimi objawami są:
– wycofanie się z życia rodzinnego i rówieśniczego, siedzenie w domu, brak chęci wyjścia gdziekolwiek, zamykanie się w ciemnych pomieszczeniach;
– płaczliwość i smutek, który towarzyszy przez większość czasu, u najmłodszych może też być to, że dzieci łatwo wpadają w złość i rozpacz;
– depresyjne myśli, które polegają na tym, że osoba jest przekonana o swojej beznadziejności, nieatrakcyjności;
– bardzo niska samoocena;
– myśli pesymistyczne typu „wszystko robie źle”, „nic mi się nie uda”;
– podejmowanie „niemądrych” i szybkich decyzji, u starszych dzieci może to być sięganie po alkohol bądź narkotyki, które złudnie dają szczęście i koją ból na krótki czas;
– autoagresja, umyślne zadawanie sobie bólu i chęci cierpienia;
– myśli samobójcze, rozmowy i przemyślenia na temat śmierci.
            Często rodzice zastanawiają się, kiedy szukać pomocy u specjalisty. Jeśli zauważymy, że dziecko nie zachowuje się tak jak kiedyś, czyli np. spędza więcej czasu przed komputerem, nie chce rozmawiać z nikim, zamyka się w swoim pokoju, to takie sytuacje powinny nam już dać do myślenia. Jeśli ogólna niechęć do życia i unikanie kontaktów z innymi ludźmi u dziecka trwa dłużej niż 2 tygodnie, to wtedy trzeba skontaktować się z odpowiednią osobą. Nie radzimy tego odwlekać, ponieważ jeśli leczenie zacznie się wcześniej tym lepiej.
Zdiagnozować depresję jest trudniej u młodszych dzieci, ponieważ ciężko jest im wytłumaczyć, co im dolega i co wpływa na to, że tak się zachowują. Dlatego terapia takich dzieci opiera się na terapii grupowej, gdzie dziecko uczy się współpracować i rozwijać swoje stosunki międzyludzkie. W trakcie takich zajęć dostaje ono wskazówki jak radzić sobie z emocjami, które w nim drzemią. Oczywiście w terapii małego dziecka są bardzo ważni rodzice bądź opiekunowie. Oni też dostają rady, w jaki sposób postępować ze swoją pociechą.
            Depresja jest chorobą nawracającą, która trwa bardzo długo. W Polsce mamy deficyt, jeśli chodzi o psychiatrów dziecięcych. Po prostu ich brakuje, brakuje również wolnych miejsc w szpitalach psychiatrycznych. Pamiętajmy, nieleczona depresja może doprowadzić nawet do samobójstwa.

Zapraszamy do oceny

4.9 / 5. 65

Opublikuj komentarz

stroje kąpielowe legginsy piżamy body Bielizna damska Auto części > Części samochodowe Auto części zamienne Służebność przesyłu Wrocław Rzeczoznawca majątkowy Wrocław fotograf na chrzest lublin Biuro rachunkowe Ożarów Mazowiecki fototapety fototapety łódź mieszkanie olsztyn mieszkanie Ciechanów mieszkanie Mława mieszkanie Ostrołęka mieszkanie Płońsk mieszkanie Pszasnysz mieszkanie Szczytno Pozycjonowanie stron internetowych Warszawa Pozycjonowanie stron www Warszawa Domy z drewna Dom z drewna geodeta katowice geodeta kielce geodeta Kraków Centrum psychologii Warszawa Bielany Centrum psychoterapii Warszawa Bielany Obuwie do ortez Buty do ortez