Dzisiejszy temat poświęcony jest odrzuceniu dziecka przez rówieśników. Twoje dziecko nie ma kolegów? Bawi się najczęściej sam? Jest wyśmiewane przez znajomych? Dlaczego tak się dzieje? Mobbing w szkole, prześladowanie czy przemoc psychiczna i fizyczna jest bardzo aktualna i groźna dla uczniów. Odrzucenie wpływa negatywnie na samoocenę dziecka i wewnętrzną motywację. To wszystko może doprowadzić do niekorzystnych zmian w psychice dziecka. Osoba, która w dzieciństwie jest wiecznie izolowana od innych, może mieć konsekwencje w dorosłym życiu. Osoby dorosłe zdają sobie często sprawę, że problem odrzucenia nie kończy się, wtedy kiedy kończy się szkoła. Niestety ten problem ciągnie się za nimi w dorosłym życiu.
Tylko jak zauważyć, że coś gnębi i stresuje nasze dziecko? Jak zaobserwować, że dziecko czuje się odrzucone? Oczywiście po zachowaniu dziecka. Objawami mogą być takie zachowania jak: brak przyjaciół, częste konflikty z członkami klasy, nadpobudliwość, wpadanie w złość.
Jak pomóc dziecku, kiedy jest odrzucone? Otóż istotną rolę ogrywają tutaj nauczyciele, rodzice i psycholog szkolny. To właśnie na pierwszej linii frontu walki z odrzuceniem może nam pomóc obserwacja wychowawcy klasy. Nauczyciel obserwuje, jak dziecko zachowuje się w grupie, jakie kontakty łączą go z innymi dziećmi, czy jest coś, na co warto zwrócić uwagę.
Wychowawca jest osobą, która widzi na co dzień, jakie interakcje panują w klasie. Kiedy wychowawca zauważy, że coś jest nie tak, powinien niezwłocznie powiadomić o tym rodziców. Wtedy przy wsparciu psychologa szkolnego możemy ustalić formy i sposoby, aby pomóc odrzuconemu dziecku. Najważniejsze w chęci pomocy jest poznanie źródła problemu. Wychowawca powinien na godzinach wychowawczych rozmawiać z uczniami na temat agresji, wykluczenia społecznego i dążyć do tego, aby integrować w odpowiedni sposób grupę. Fajnym pomysłem, aby klasa lepiej się poznała, są przeróżnego rodzaju gry i zabawy integrujące zespół oraz aktywności, które wymagają współpracy, by osiągnąć cel. Nauczyciel może również angażować odrzucone dziecko w pracę na rzecz klasy. Wtedy daje to dziecku duże wsparcie w budowaniu własnej samooceny. Psycholog szkolny może też brać czynny udział w pomocy dziecku. Rodzic może zapisać swoją pociechę właśnie na zajęcia z psychologiem. To też jest dobrym pomysłem, aby dziecko w trakcie takich spotkań poznawało emocje, które się w nim kumulują i jak sobie z nimi radzić. Wy, jako rodzice możecie również pracować z dzieckiem w domu. Metody i sposoby pracy powinniśmy otrzymać od pedagoga szkolnego. W domowych zaciszu warto zauważyć, chociaż niewielką pozytywną zmianę u naszej pociechy i powiedzieć o tym dziecku.
Dziecko odrzucone wymaga w tym trudnym dla siebie czasie więcej i szczególnej uwagi od was, jako rodziców. Może warto czasem spędzić trochę więcej czasu na wspólnej zabawie. Wszystkie wasze działania na rzecz dziecka z pewnością przyczynią się do tego, aby dziecko nie czuło się samotne. A może w trakcie takiej zabawy dziecko dojdzie do wniosku, że może Wam powiedzieć o swoich problemach.
