Kiedy dziecko może czuć się odrzucone? Z pewnością jest to traumatyczna sytuacja, kiedy dziecko zaznaje odrzucenia ze strony rodziców. Są to rany emocjonalne, które wpływają na całe życie. Co zazwyczaj rozumiemy przez odrzucenie? Brak akceptacji, niedostateczne okazywanie miłości, gorsze traktowanie, wieczną krytykę, brak zainteresowania, niedostateczne okazywanie uczuć, brak przytulania, chłód, faworyzowanie rodzeństwa kosztem dziecka odrzuconego.
Niestety w naszej pracy nie unikniemy takich sytuacji. Ostatnimi czasy właśnie z tym problemem przyszło nam się zmierzyć. On wdowiec mający dwójkę dzieci zapoznał kobietę – wdowę z dwójką dzieci. Dziś tworzą rodzinę, w której nie każdy czuje się szczęśliwy. Jest w tej rodzinie chłopiec, który zaznaje odrzucenia ze strony „ojca”, jest synem ów kobiety. Często uskarża się, że „tata” częściej go każe niż swoje dzieci, na mniej mu pozwala, nie okazuje mu uczuć, krzyczy. Chłopiec ten jest wycofany, niepewny, rzadko na jego twarzy pojawia się uśmiech. Trudna sytuacja domowa sprawia, że dziecko nie chętnie przebywa w domu. W miejscu, gdzie powinno czuć się bezpiecznie. Cała sytuacja została zgłoszona wychowawcy klasy, a pedagog i psycholog szkolny są w trakcie podejmowania odpowiednich kroków. Zakładając kolejną rodzinę, musimy mieć na uwadze przede wszystkim dobro dzieci. Wstępując w taki związek osoby dorosłe, muszą pokochać dzieci swojej drugiej połowy jak własne. Wtedy unikniemy niepotrzebnych trudnych sytuacji wychowawczych i stworzymy ciepły dom z fajną atmosferą. Jakże ważna w takich momentach jest rozmowa o tym, jak czujemy się, czy się zaakceptowaliśmy, czy nam coś przeszkadza.
Kolejna sytuacja, gdzie dziecko może czuć się odrzucone to nowa miłość mamy lub taty. Często angażując się w nowy związek, zapominamy o dziecku. Zostawiamy je samo sobie, a my pochłonięci jesteśmy budowaniem relacji. Dziecko poświadczające takiego odrzucenia powiedziało nam wprost, że czuje się niekochane przez swoją mamę.
Jeszcze inna kwestia, kiedy dziecko może poczuć się odstawione na boczny tor, są narodziny rodzeństwa. Trzeba pomóc dziecku odnaleźć się w nowej sytuacji, angażować go we wspólne rytuały, poświęcać mu czas. W tym okresie dziecko może być zazdrosne, bo cała uwaga skupia się wokół maluszka.
Dzieci, u których coś się dzieje w domu, zachowują się inaczej niż rówieśnicy. Jesteśmy w stanie stwierdzić to bez żadnej rozmowy, wystarczy kilkudniowa obserwacja, żeby nabrać pewności, że coś jest nie tak.
Dziecku do prawidłowego rozwoju potrzebna jest przyjemna atmosfera w miejscach, w których przebywa. Musi czuć się kochane, otoczone zrozumieniem i akceptacją.