Przemoc dzieci wobec rodziców. Ostatnio na naszym blogu ukazał się artykuł na temat przemocy wobec dzieci. Poruszał on kwestie dotyczące przemocy i jej typów. Dzisiaj chcemy również skupić się na przemocy, ale trochę w innej formie otóż, rodzice bądź opiekunowie mogą doświadczać jej ze strony swoich dzieci. Kopanie, szczypanie, gryzienie to zachowania agresywne, które dziecko stosuje, chcąc wymusić coś na opiekunach. I nie traktujemy tego jako przemocy, bo takie zachowania są dosyć normalne w rozwoju dziecka. Każdy musiał przejść taki „bunt”. Jeśli takie sytuacje powtarzają się bardzo często i dziecko z tego nie wyrasta, to należy zastanowić się, czy nie warto skonsultować się z psychologiem.
Niestety coraz częściej możemy usłyszeć w mediach o agresji i przemocy w stosunku do rodziców. I nie jest to jednorazowy wybryk, tylko regularne powtarzanie się takich sytuacji. O takich chwilach rodzice wolą zapomnieć bądź w ogóle nie dopuszczają tego do siebie, że są bici przez swoje własne dziecko. Obwiniają siebie za to wszystko i twierdzą, że są złymi rodzicami. Często po prostu wstydzą się komuś o tym powiedzieć i przeżywają w ciszy gehennę w swoim domu. Najczęściej to właśnie nastolatkowie są sprawcami przemocy wobec swoich rodziców. Dlaczego tak się dzieje? Postawa rodzicielska w wychowaniu dziecka odgrywa kluczową rolę. Możemy wyróżnić dwie postawy, które mogą sprzyjać zachowaniom, które świadczą o przemocy.
Pierwsza postawa to pobłażliwość. Zgadzanie się na wszystko, nadmierna ochrona swojego dziecka bądź brak kontroli nad swoją pociechą, brak konsekwencji, za duża swoboda dziecka w wychowaniu, brak rozmowy to wszystko również może wpłynąć na sytuacje, które wzmagają przemoc w rodzinach. Drugą postawą rodzicielską, która może być przyczyną dużej agresji u dzieci, jest postawa rygorystyczna. W rodzinach gdzie wygrywa siła, a nie rozmowa też często możemy doświadczyć przemocy. Rodzic, który wciąż karze dziecko, zabrania mu wszystkiego, ciągle składa winę na swojego potomka, upokarza i poniża go, nie jest autorytetem dla swojego dziecka. Dziecko czuje gniew i niesprawiedliwość. Nie potrafi radzić sobie ze swoimi emocjami i szuka obiektu, który pomoże mu uporać się ze stresem, który go męczy. Niestety tym obiektem staja się często najbliżsi. Stosując przemoc wobec tych najbliższych dziecko często myśli, że zyska swoim zachowaniem respekt i szacunek. A wręcz przeciwnie, wzbudza w nim strach lub chęć walki. Dziecko wychowujące się w takiej rodzinie patrzy na zachowania rodzica i chce go naśladować. Pamiętajmy, że przykład idzie z góry. Opisując tutaj te dwie postawy rodzicielskie trudno znaleźć złoty środek, ale niestety trzeba. Rodzic, który wspiera swoje dziecko, ma większą szansę na to, aby zbudować z nim relację bez przemocy i agresji. Kończąc już ten trudny temat, chciałybyśmy dodać Wam trochę otuchy i motywacji do działania, która jest bardzo potrzebna w tych czasach. Wpierajmy się i rozmawiajmy ze sobą, tylko szczerze.
